Een feest breekt door
Een koude wandeling, warme chocolademelk en... pannenkoeken. Hoe het leven soms onverwacht een feest wordt – als je kijkt en durft genieten.
Rijp kleeft aan de heide terwijl drie jonge kinderen er over een zandpad aan voorbij stuiven. Met een rode blos op de wangen ploffen ze neer op het koude bankje. Ik haal koffie, limonade, broodjes en zelfgebakken koekjes uit mijn tas. Het uitzicht wordt ons door de mist ontnomen.
Haardvuur
Na een uur zijn we terug bij de parkeerplaats, waar een bosrestaurant staat. Binnen ruikt het naar de resten van een haardvuur, weet ik nog van een vorige keer. We besluiten nog even een kop warme chocolademelk te halen.
Een gezellig rumoer vult de ruimte. De drie meiden kruipen rond een houten tafel op de banken en vertellen over de wandeling, waar we allemaal bij waren, maar met een enthousiasme alsof het nieuw voor ons is. Ze hebben een hekel aan woorden als ‘bos’ en ‘wandeling’, maar als puntje bij paaltje komt, ontluikt altijd het vrolijke kind in hen.
Meer heeft een feest niet nodig
Ze zijn alweer zo groot, wat een cliché is, maar nu is het een moment om ervan te genieten. We kijken op de eenvoudige kaart. Even kruist mijn blik die van mijn vrouw. Eigenlijk hebben we onze lunch al gehad, we zouden gewoon even opwarmen.
Even later schuift de ober twee hete pannenkoeken en tosti’s over de tafel. Even de gewone gang van zaken doorbreken. Even dat op de voorgrond plaatsen wat het belangrijkste is. Meer heeft een feest niet nodig om door te breken.
Het leven vieren als het er is, zonder terughoudendheid.
Van water naar wijn
Later die dag lees ik uit gewoonte nog even de evangelielezing van de dag en duikelt deze diepe betekenis van een heel eenvoudig familietafereel recht mijn hart binnen. Jezus maakt wijn van water, omdat Hij wil feesten als het feest is.
Het gaat om die kleine gebaren; een pannenkoek, een fles goede wijn. Maar meer nog gaat het erom te zien. Te zien dat er leven is, vreugde, liefde en daar maximaal van willen genieten.
